ပ်ံသာပ်ံ အေတာင္မသန္ေလေတာ့
ဆန္ေလထဲက်န္ရစ္
မာန္ေတြလည္းဒဏ္ျဖစ္
ေကာင္းကင္ကိုေတာ့ခ်စ္ေနဆဲ။
ငွက္တစ္ေကာင္ရဲ့အိိပ္မက္
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းအသိုက္တစ္ခုဟာ
ျပိဳပ်က္ရင္း....
တည္ေဆာက္ရင္း..........
တစ္ေကာင္တည္းအားတင္းခဲ့ရ။.....။
ကိုယ္လဲကိုယ္ထူ
ကိုယ့္မူကိုယ္လွမ္း
ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ေရြးတဲ့လမ္းမွာ
တခါတရံ..
ေလနီေတြ.ႀကမ္းလာရင္
အေတာင္မသန္တဲ့ဘ၀အတြက္..
၀မ္းနည္းျခင္းမ်က္ရည္စ
တခါခါ...က်ေပမယ့္
အသဲမွာဆူးေပါက္
ေတာင္ပံဟာမီးေတာက္သြားပေစ......။
No comments:
Post a Comment